آشنایی با ورزشگاه‌های یورو 2024؛ فینال در المپیک برلین!
ورزشگاه خانگی بایرن مونیخ میزبان دیدار افتتاحیه و ورزشگاه المپیک برلین نیز میزبان دیدار نهایی جام ملت‌های اروپا 2024 خواهد بود.
زمان زیادی تا شروع رقابت‌های یورو 2024 به میزبانی آلمان باقی نمانده و ژرمن‌ها باز هم می‌خواهند میزبانی خودشان را در سایه تکنولوژی، نظم و برنامه‌ریزی دقیق به رخ دنیای فوتبال بکشند. ورزشگاه‌های همیشه شلوغ آلمان برای جام ملت‌ها آماده شده‌اند و به این بهانه به معرفی میادین میزبان رقابت بزرگ پیش رو می‌پردازیم. شاید پیش از هر ورزشگاه دیگری باید در مورد المپیک برلین در پایتخت آلمان صحبت کنیم؛ ورزشگاهی که دیدار پایانی رقابت‌ها را میزبانی می‌کند و یکی از مهم‌ترین میادین میزبان جام ملت‌ها خواهد بود.
آلیانس آرنا
گنجایش: 70 هزار نفر
اگر حال بایرن مونیخ خوب باشد، حال تیم ملی آلمان هم خوب است. این قانون نانوشته فوتبال سرزمین ژرمن‌ها، اهمیت باواریایی‌ها و ورزشگاه خانگی این تیم را برای فوتبال این کشور بیشتر جلوه می‌دهد. آنها باید هم جام خانگی را در ورزشگاهی آغاز کنند که قلب فوتبال آلمان در آن می‌تپد. آلیانس آرنای مونیخ، محل شروع جام ملت‌های اروپا 2024 نام دارد و شاهد بازی افتتاحیه این رقابت‌هاست. این خانه شاهد شکست تیم باشگاهی‌اش بوده و این بار می‌خواهد معادله همیشگی را زیر پا بگذارد.
برای آلمانی‌هایی که به بازی کردن بایرن در المپیک مونیخ عادت کرده بودند، تصاویر تغییر رنگ نمای بیرونی آلیانس آرنا یکی از بزرگ‌ترین نمادهای ورود به عصر جدید و پذیرش تغییرهای مثبت نام داشت؛ اولین ورزشگاه با قابلیت تغییر رنگ نمای بیرونی! این استادیوم به عنوان دومین ورزشگاه بزرگ آلمان در آستانه جام جهانی 2006 به بهره برداری رسید. خانه غول مونیخی فوتبال ژرمن‌ها شاهد قهرمانی‌های متعدد بایرن در سال‌های گذشته بوده و بخش مهمی از تاریخ بایرن در این استادیوم نوشته شده. برای بایرن مونیخ، نام این ورزشگاه تا 30 سال در اختیار شرکت سازنده خواهد بود اما برای تیم ملی نام دیگری استفاده می‌شود و آن را فوتبال آرنا مونیخ صدا می‌زنند.
راین انرژی
گنجایش: 43 هزار نفر
کلن شهری تاریخی با تاریخی غنی است؛ شهری که بیش از 1 میلیون نفر در آن زندگی می‌کند و یکی از نمادهای آلمان است. استادیوم کلن با نام تجاری راین انرژی صرفا یک استادیوم فوتبال نیست و از رویدادهایی چون فوتبال آمریکایی، هاکی‌روی‌یخ و کنسرت‌ها میزبانی می‌کند.
سیگنال ایدونا پارک
گنجایش: 62 هزار نفر
قلب فرهنگی منطقه روهر. دورتموند تا 50 سال پیش به‌عنوان شهر صنعتی فولاد و زغال‌سنگ شناخته می‌شد اما حالا یکی از مراکز فناوری اروپا است. استادیوم دورتموند به‌لطف «دیوار زرد» یکی از جذاب‌ترین خوش‌نام‌ترین ورزشگاه‌های دنیا است. این استادیوم که میزبان نیمه‌نهایی خاطره‌انگیز آلمان-ایتالیا در جام جهانی 2006 بود، پیش‌تر از فینال دیوانه‌وار لیورپول-آلاوز در فینال جام یوفای 2001 نیز میزبانی کرده بود؛ دیداری که قرمزها 5-4 پیروز شدند!.
مرکور اشپیل آرنا
گنجایش:47 هزار نفر
دوسلدورف، شهری است در شمال‌غرب آلمان با 650 هزار جمعیت که با میخانه‌هایش شناخته می‌شود. استادیوم دوسلدورف یکی از کوچک‌ترین استادیوم‌های یورو است و در جام جهانی 2006 میزبان نبود اما همچنان ظرفیتش به 50 هزار نفر نزدیک است. این استادیوم، میزبان فورتونا دوسلدورف است که آخرین بار در فصل 20-2019 در بوندسلیگا حاضر بود اما امسال شانس بازگشت به سطح اول فوتبال آلمان را پیدا کرده است.
فرانکفورت آرنا
گنجایش:47 هزار نفر
فرانکفورت، پنجمین شهر بزرگ آلمان، یکی از مهم‌ترین شهرهای دنیا و مرکز جهانی تجارت و امور مالی است که لقب «منهتن مرکز» را به آن داده‌اند. استادیوم فرانکفورت آرنا با نام تجاری والداشتادیون، خانه آینتراخت فرانکفورت و یکی از قدیمی‌ترین استادیوم‌های آلمان است که در 1925 ساخته شده. در یورو 1988 و جام جهانی 2006، این استادیوم نقشی برجسته داشت.
فلتینس آرنا
گنجایش:50 هزار نفر
لقب شالکه، معدنچی‌ها است؛ چرا؟ گلزن‌کرشن، دیگر شهر ایالت روهر نیز به معادن زغال‌سنگش معروف است اما این روزها یک شهر سرسبز است که سالن‌های تئاترش همیشه پر می‌شود. استادیوم پیشرفته و مدرن فلتینس آرنا تابستان سال 2001 افتتاح شد و اولین استادیوم مسقف آلمان نام گرفت. در این استادیوم، بازی‌های هاکی‌روی‌یخ و کنسرت‌های موسیقی نیز برگزار می‌شود.
فولکس‌پارک اشتادیون
گنجایش: 49 هزار نفر
هامبورگ سومین شهر بزرگ اروپا است اما یک پایتخت به‌حساب نمی‌آید. این شهر بندری، یکی از تاریخی‌ترین شهرهای اروپا است که معماری چشمگیر و فرهنگی غنی دارد. کسانی که به اروپا می‌روند، دیدن کردن از هامبورگ را در برنامه‌شان می‌گذارند. استادیوم شهر هامبورگ میزبان یورو 1988 و جام جهانی 1974 بوده اما در سال 2000 نوسازی شد و در جام جهانی 2006 یکی از استادیوم‌های مهم بود.
ردبول آرنا
گنجایش: 40 هزار نفر
یکی از مهم‌ترین شهرهای شرق آلمان و زادگاه یوهان سباستین باخ که تظاهرات مسالمت‌آمیز مردمش در 1989 نقش مهمی در اتحاد دوباره آلمان پیدا کرد. استادیوم لایپزیش که حالا با نام ردبول آرنا شناخته می‌شود، در 2004 افتتاح شد و در یک دوره مورد نوسازی قرار گرفت. این استادیوم، بزرگ‌ترین ورزشگاه «آلمان شرقی» است.
اشتوتگارت آرنا
گنجایش: 51 هزار نفر
غول صنعتی اروپا که خانه دو کمپانی بزرگ خودرو است؛ پورشه و مرسدس بنز. اشتوتگارت آرنا که میزبان دو جام جهانی 1974 و 2006 بوده، در یورو 1988 نیز از مسابقات میزبانی کرد و البته چند بازی نوسازی شده است. این استادیوم از چند ماه بعد، پذیرای مسابقات لیگ قهرمانان اروپا پس از 14 سال خواهد بود.
المپیک برلین
گنجایش: 74 هزار نفر
زمان زیادی تا شروع رقابت‌های یورو 2024 به میزبانی آلمان باقی نمانده و ژرمن‌ها باز هم می‌خواهند میزبانی خودشان را در سایه تکنولوژی، نظم و برنامه‌ریزی دقیق به رخ دنیای فوتبال بکشند.
المیپک برلین را آلمانی‌ها به وسیله ورنر مارچ برای المپیک تابستانی 1936 ساخته بودند. در آن زمان و با استانداردهای آن سال‌ها این ورزشگاه 110 هزار نفر گنجایش داشت و هنوز هم یکی از بزرگ‌ترین ورزشگاه‌های اروپا به شمار می‌رود. این ورزشگاه روی بازمانده‌های بناهای قدیمی ورزشی و ورزشگاهی قدیمی‌تر و به دستور آدولف هیتلر در زمان حکومت حزب نازی بنا شده و در اولین نسخه، جایگاه ویژه‌ای برای هیتلر هم داشت. این استادیوم بزرگ برای جام جهانی 2006 تحت بازسازی قرار گرفت و نسخه جدیدش مجهز به آخرین تکنولوژی‌های نورپردازی بود. المپیک برلین در آلمان فقط از سیگنال ایدونا پارک و آلیانس آرنا ظرفیت کمتری دارد و سومین ورزشگاه بزرگ ژرمن‌ها از نظر گنجایش است.
ورزشگاه المپیک برلین در سال 1936 ساخته شده است. یعنی این میدان فوتبالی 86 سال قدمت دارد. 86 سال شاهد برخوردها، گل‌ها، درخشش ستاره‌ها و سایر اتفاقاتی بوده است که تاریخ فوتبال را در بر می‌گیرد. نگاهی به قدمت این استادیوم نشان می‌دهد چرا آلمانی‌ها ترجیح می‌دهند اگر به فینال رسیدند در المپیک برلین بازی کنند و آن را به شور و هیجان ایدونا پارک و هیبت آلیانس آرنا ترجیح داده‌اند.
No comment