پیرمرد ایتالیایی در مسیر پایانی

پیرمرد ایتالیایی در مسیر پایانی؛ چراغ سبز کارلتو به تیم ملی برزیل، شروع عصر آلونسو در مادرید؟

به نظر می‌رسد زمان رفتن به فوتبال ملی برای کارلو آنچلوتی فرا رسیده است و سرمربی پر افتخار دنیای فوتبال راهی برزیل خواهد شد.

با اینکه کارلو آنچلوتی بارها در مصاحبه‌هایش گفته قصد جدایی از مادرید را ندارد و اتخاذ تصمیم در این مورد با رئیس باشگاه است اما اگر با دقت بیشتری شرایط رئال مادرید و برزیل را بررسی کنیم، شاید گزینه رفتن به برزیل برای هر 3 طرف ماجرا منطقی باشد.

آنچلوتی به معنای سنتی یک نابغه تاکتیکی نیست. او هر سال فوتبال را دوباره اختراع یا بازسازی نمی‌کند. هیچ امضایی به عنوان «سبک آنچلوتی» وجود ندارد. درعوض، او می‌تواند بر ستاره‌ها تسلط داشته باشد زیرا انعطاف تاکتیکی دارد، بازیکنان با استعداد را جوری در کنار یکدیگر قرار می‌دهد تا بهترین عملکرد ممکن را داشته باشند. دقیقا این همان نیاز تیم ملی برزیل است.

به ستاره‌های سلسائو باید فضایی داده شود تا بهترین خود و انگیزه درستی داشته باشند. این موضوع را می‌توان در مصاحبه‌های آنچلوتی به وضوح دید.

رویکرد آنچلوتی

او در ماه دسامبر جود بلینگام را «بهترین بازیکن جهان» نامید ( 9 ماه قبل به وینیسیوس همین عنوان را داده بود). کارلتو در مصاحبه دیگری مدعی شد با داشتن دنی کارواخال، لوکاس واسکز و فدریکو والورده، 3 مدافع راست برتر فوتبال جهان را در اختیار دارد. گاهی اوقات، تزریق انرژی مثبت تنها تیاز یک تیم به حساب می‌آید.

آنچلوتی می‌تواند بی‌رحم هم باشد. او اهل احساسات نیست و بارها و بارها نشان داده اهمیت چندانی به چیزهای خوشایند برای نفوذ به رختکن تیمش نمی‌دهد. او در سال 2023 به تونی کروس و لوکا مودریچ هشدار داد عملکرد خود را بهبود ببخشند وگرنه  بازیکنان جوان جای آن‌ها را خواهند گرفت.مربی ایتالیایی در مقابل نارضایتی‌های رودریگو برای بازی در سمت راست، انعطاف نشان نداده  و ترکیب تیمش را به هم نزده. او همچنین در مقابل فشار رسانه‌ها برای زمان کم بازی آرا گولر و اندریک سر خم نکرده و منافع تیمش را به محبوبیت در رسانه‌ها ترجیح می‌دهد. این مورد هم برای هدایت تیمی پرستاره مثل برزیل حیاتی است؛ تیمی که بیش از حد فردگرا شده.

رفتن در اوج

مادرید ممکن است 4 امتیاز کم‌تر از بارسلونا در لالیگا داشته باشد و در 2 ال کلاسیکو آخر شکست خورده باشند اما آن‌ها هم در اسپانیا و هم در اروپا همچنان در کورس رقابت هستند. اینکه مادرید بر مصدومیت طولانی مدت کارواخال و ادر میلیتائو غلبه کرده و همچنان در اوج باقی مانده، گواهی بر مربیگری آنچلوتی در سطح جهانی است.

آنچلوتی در حال حاضر 15 جام در 2 دوره حضور در مادرید به دست آورده. اگر او چهارمین عنوان قهرمانی لیگ قهرمانان و سومین قهرمانی لیگ را کسب کند، کارنامه دوران حضور خود در مادرید را به 17 جام خواهد رساند. با کمال تعجب، هرگز سه‌گانه کسب نکرده است. اگر او این شاهکار را کامل کند، دیگر چیزی برای بردن وجود نخواهد داشت. و این شاید قانع‌کننده‌ترین دلیل برای کناره‌گیری از رئال باشد.

هدف نهایی

آنچلوتی تا حدودی شیفته کسب رکوردهای جدید است. او به عنوان تنها مربی تاریخ هر 5 لیگ بزرگ اروپا را برده. او سرمربی تیم‌هایی مثل میلان، چلسی، بایرن مونیخ، پاری‌سن‌ژرمن، ناپولی، رئال مادرید و به طور عجیبی، اورتون بوده است.

رقبای سنتی این باشگاه‌ها را حذف کنید. هیچ تیم بزرگ دیگری وجود ندارد که او بتواند برود. بازگشت به پاری سن ژرمن ممکن است گزینه مناسبی به نظر برسد اما عملکرد عالی لوئیس انریکه در این باشگاه باعث شده پاریس دنبال مربی جدیدی نباشد.

علاوه بر این، مربیگری در سطح ملی همیشه به نوعی هدف نهایی برای آنچلوتی بوده. مدیران فوتبال برزیل فکر می کردند او را یک سال پیش به دست آورده‌اند. رئیس کنفدراسیون برزیل بدون هیچ مدرک واقعی وعده داد آنچلوتی تیم را برای کوپا آمریکا رهبری خواهد کرد.

آنچلوتی متقابلاً گفت برای اولین بار در مورد شانس مربیگری برزیل شنیده اما مفتخر بوده به این پست مرتبط شده. اکنون با ظاهر شدن دوباره شایعات و اخبار به دست گرفتن مسئولیت سلسائو منطقی به نظر می‌رسد.آغاز همکاری آنچلوتی با برزیل، نخستین تجربه سرمربیگری او در سطح تیم‌های ملی خواهد بود. این مربی که در دوران حرفه‌ای خود موفق به کسب بسیاری از جوایز معتبر در سطح باشگاهی شده، به عنوان یک گزینه ایده‌آل برای هدایت تیم ملی برزیل شناخته می‌شود. بسیاری از بازیکنان برجسته برزیل از جمله وینیسیوس جونیور و نیمار جونیور، نسبت به پیوستن به تیم تحت هدایت آنچلوتی ابراز امیدواری کرده‌اند.

خوشامدگویی به ژابی

یکی از موانع اصلی نهایی شدن رفتن کارلتو به برزیل، بحث جانشین او در مادرید است. آنچلوتی یک مربی معمولی برای رئال نیست. او به کمک پرز نسل مادرید را تغییر داده و رئال اکنون در اکثر پست‌ها تا 5 سال آینده مشکلی نخواهد داشت. با وجود این شرایط یک گزینه مناسب برای نیمکت مادرید برای دوران پسا کارلتو وجود دارد.

ژابی آلونسو می‌توانست تابستان گذشته بایرن لورکوزن را پس از قهرمانی در بوندس‌لیگا ترک کند اما تصمیم گرفت با تیم خودش ادامه دهد. با این حال، امسال آن‌ها چندان موفق نبوده‌اند و به نظر می‌رسد آماده از دست دادن برخی از بازیکنان کلیدی به‌ویژه فلوریان ویرتز هستند.آلونسو مدت‌ها با مادرید مرتبط بوده و زمان آن رسیده قدم بعدی را بردارد، ژابی 5 سال در برنابئو بازی کرده؛ تجربه‌ای که نقش مهمی در کنترل رختکن پرستاره کهکشانی‌ها دارد.